مرا درد و مرا درمان حسین است
مرا اول مرا پایان حسین است
دل هرکس به ایمانی سرشته
مرا هم دین و هم ایمان حسین است
همه عالم به اذن حق تعالی
چو عبدی سر به فرمان حسین است
بهشت و جنت و فردوس اعلا
همه معلول پیمان حسین است
برای هر دلی جانان و جانی
مرا هم جان و هم جانان حسین است 
عقول جن و انس و هم ملائک
به حق حق که حیران حسین است
اگر خواهی ز حال عبد مسکین
خوشا حالش که مهمان حسین 

ببین این دنیایی که گاهی وقتا زیبا به نظر میاد و گاهی وقتا هم دلربایی میکنه؛ مونده بودم چطوری از محرم بگم و چطور فریاد بزنم که حسین داره می رسه و من هنوز با این دویدن ها و نفس نفس زدن ها از این قافله دورم.  وهر چه می رم پاهای خاکیم منو دور میکنن. ویادم می ره تنها یک روز مونده تا حسین و کاروانیان به بهشت(کربلا) برسن و بعد تا چند روز دیگرش ... محرم یادآور رشادتهای پسران امیر المومنین که  کربلاشون دانشگاه و قیامتشون راهنمای ایمان و شهادتشون سر لوحه عاشقا ست ...
با عشق حسین ما زنده شویم                چون زنده شویم پاینده شویم