این است پیام خدا در غدیر؛
که مردم از امام خویش، جدا نیفتند؛
که او نشان آشکار دیانت است،
و چراغ فروزان هدایت.
و اکنون آخرین آیت،
به‌مهر مهیای استجابت است،
هر آنکس را که دست پیمان، از جان و دل پیش‌آرد.
دعاکنیم به امید اجابت،
برای سلامت آن حضرت، و اختتام عصرغیبت.
غدیر، این برترین عید، بر شما مبارک.

منادی گفت:
پیش‌افتادگان باید که بازگردند؛
و دورماندگان باید که خود را برسانند؛
تا همه با علی باشند؛
که رسول، دست حق بر افلاک می‌ساید؛
که علی، مولای خاکیان است و افلاکیان ...
و با علی اگر باشی،
و دلت مسافر همیشه غدیر ...
جانت پر می‌شود از شمیم بهشت،
جانت پر می‌شود از عطر گل نرگس. 
 

 هنوز و برای همیشه،
این، یگانه پیام خوشبختی،
در زندگی انسان ماندگار است،
که تو ای پیام‌آور مهر، از سوی خدا گفتی،
دینتان کامل است و نعمت‌ها همه بر شما تمام،
اگر با علی باشید و با پیشوایانِ از فرزندانِ او.
و گفتی که آخرینِ ایشان مهدی است.
عید بر دلدادگان مولای غدیر، مبارک‌باد. 

 
غدیر، روایت طلوع آفتاب است، تابناک و بی‌غروب.
و اینک از پس قرن‌ها،
دیگر بار پیامبر رحمت، مردمان را به‌سوی امام زمانشان فرا می‌خواند.
که با او اگر باشید و در راه او و همیشه به‌یاد او،
نعمت هر دو سرا بر شما تمام‌گردد.
سرش به‌سلامت و روزگار ظهورش نزدیک،
و بر دلدادگان آستانش،
هزاران تبریک.

 

 از خوشه‌های سرسبز غدیر، سبدی پر خواهیم‌کرد،
پر از نام علی، پر از یاد علی، که "ذکر علی عباده"
و امروز ما نیز، کلام پرمهر پیامبر غدیر را می‌شنویم؛
و دست پیمان، به‌سوی دستان مهربان آخرین یادگار غدیر، پیش می‌آوریم،
که همواره با او، در راه او و برای او باشیم،
و اینگونه از دنیای زندگان بی‌جان، به بهشت حیات واقعی درآییم.
عید بر شما مبارک  

سال دهم هجرت بود و پیامبر از آخرین سفر حج خود باز می گشت، گروه انبوهی که تعدادشان را تا صد و بیست هزار رقم زده اند او را بدرقه می کردند تا این که به پهنه بی آبی به نام غدیر خم رسیدند.
نیم روز هیجدهم ذی الحجه بود که ناگهانپیک وحی بر رسول خدا صلی الله علیه و آله  نازل شد و از جانب خدا پیام آورده که:
«ای رسول آنچه از جانب پروردگارت بر تو نازل شده به گوش مردم برسان و اگر چنین نکنی رسالت او را ابلاغ نکرده ای و خداوند تو را از گزند مردمان حفظ خواهد کرد»
پیامبر دستور توقف دادند و همگان در آن بیابان بی آب و در زیر آفتاب سوزان صحرا فرود آمدند و منبری از جهاز شتران برای پیامبر ساختند و رسول خدا بر فراز آن رفته و روی به مردم کردند. ابتدا خدای را سپاس فرموده و از بدیهای نفس اماره به او پناه جست و فرمود: ای مردم بزودی من از میان شما رخت بر می بندم، آنگاه می افزاید چه کسی بر مومنین در ارزیابی مصلحت ها و شناخت و تصرف در امور سزاوارتر است همه یک سخن می گویند خدا و پیامبر داناترند.

 رسول گرامی می فرماید: آیا من به شما از خودتان اولی و سزاوارتر نیستم و همگان یک صدا جواب می دهند که چرا چنین است. آنگاه فرمود:
من دو چیز گرانبها در میان شما می گذارم یکی ثقل اکبر  که کتاب خداست و دیگری ثقل اصغر که اهل بیت منند. مردم، بر آنان پیشی نگیرید و از آنان عقب نمانید.
آنگاه دست علی (ع) را در دست گرفت و آن قدر بالا برد که همگان او را در کنار رسول خدا دیدند و شناختند.

سپس فرمود: خداوند مولای من و من مولای مؤمنان هستم و بر آنها از خودشان سزاوارترم. ای مردم هر کس که من مولا و رهبر اویم این علی هم مولا و رهبر اوست و این جمله را سه بار تکرار کرد و چنین ادامه داد: پروردگارا، دوستان علی را دوست بدار و دشمنان او را خوار. خدایا علی را محور حق قرار ده و سپس فرمود: لازم است حاضران این خبر را به غایبان برسانند. هنوز اجتماع به حال خود باقی بود که دوباره آهنگ روح بخش وحی گوش جان محمد صلی الله علیه و آله را نواخت که:‌
«امروز دینتان را برایتان کامل نمودم و نعمت خود را بر شما به پایان رساندم و اسلام را به عنوان دین برایتان پسندیدم»
و بدین سان علی (ع) از جانب خداوند برای جانشینی پیامبر (ص) برگزیده شد.

سال دهم هجرت بود و پیامبر از آخرین سفر حج خود باز می گشت، گروه انبوهی که تعدادشان را تا صد و بیست هزار رقم زده اند او را بدرقه می کردند تا این که به پهنه بی آبی به نام غدیر خم رسیدند.
نیم روز هیجدهم ذی الحجه بود که ناگهانپیک وحی بر رسول خدا صلی الله علیه و آله  نازل شد و از جانب خدا پیام آورده که:
«ای رسول آنچه از جانب پروردگارت بر تو نازل شده به گوش مردم برسان و اگر چنین نکنی رسالت او را ابلاغ نکرده ای و خداوند تو را از گزند مردمان حفظ خواهد کرد»
پیامبر دستور توقف دادند و همگان در آن بیابان بی آب و در زیر آفتاب سوزان صحرا فرود آمدند و منبری از جهاز شتران برای پیامبر ساختند و رسول خدا بر فراز آن رفته و روی به مردم کردند. ابتدا خدای را سپاس فرموده و از بدیهای نفس اماره به او پناه جست و فرمود: ای مردم بزودی من از میان شما رخت بر می بندم، آنگاه می افزاید چه کسی بر مومنین در ارزیابی مصلحت ها و شناخت و تصرف در امور سزاوارتر است همه یک سخن می گویند خدا و پیامبر داناترند.

 رسول گرامی می فرماید: آیا من به شما از خودتان اولی و سزاوارتر نیستم و همگان یک صدا جواب می دهند که چرا چنین است. آنگاه فرمود:
من دو چیز گرانبها در میان شما می گذارم یکی ثقل اکبر  که کتاب خداست و دیگری ثقل اصغر که اهل بیت منند. مردم، بر آنان پیشی نگیرید و از آنان عقب نمانید.
آنگاه دست علی (ع) را در دست گرفت و آن قدر بالا برد که همگان او را در کنار رسول خدا دیدند و شناختند.

سپس فرمود: خداوند مولای من و من مولای مؤمنان هستم و بر آنها از خودشان سزاوارترم. ای مردم هر کس که من مولا و رهبر اویم این علی هم مولا و رهبر اوست و این جمله را سه بار تکرار کرد و چنین ادامه داد: پروردگارا، دوستان علی را دوست بدار و دشمنان او را خوار. خدایا علی را محور حق قرار ده و سپس فرمود: لازم است حاضران این خبر را به غایبان برسانند. هنوز اجتماع به حال خود باقی بود که دوباره آهنگ روح بخش وحی گوش جان محمد صلی الله علیه و آله را نواخت که:‌
«امروز دینتان را برایتان کامل نمودم و نعمت خود را بر شما به پایان رساندم و اسلام را به عنوان دین برایتان پسندیدم»
و بدین سان علی (ع) از جانب خداوند برای جانشینی پیامبر (ص) برگزیده شد.

 این است پیام خدا در غدیر؛
که مردم از امام خویش، جدا نیفتند؛
که او نشان آشکار دیانت است،
و چراغ فروزان هدایت.
و اکنون آخرین آیت،
به‌مهر مهیای استجابت است،
هر آنکس را که دست پیمان، از جان و دل پیش‌آرد.
دعاکنیم به امید اجابت،
برای سلامت آن حضرت، و اختتام عصرغیبت.
غدیر، این برترین عید، بر شما مبارک.

منادی گفت:
پیش‌افتادگان باید که بازگردند؛
و دورماندگان باید که خود را برسانند؛
تا همه با علی باشند؛
که رسول، دست حق بر افلاک می‌ساید؛
که علی، مولای خاکیان است و افلاکیان ...
و با علی اگر باشی،
و دلت مسافر همیشه غدیر ...
جانت پر می‌شود از شمیم بهشت،
جانت پر می‌شود از عطر گل نرگس. 
 

 هنوز و برای همیشه،
این، یگانه پیام خوشبختی،
در زندگی انسان ماندگار است،
که تو ای پیام‌آور مهر، از سوی خدا گفتی،
دینتان کامل است و نعمت‌ها همه بر شما تمام،
اگر با علی باشید و با پیشوایانِ از فرزندانِ او.
و گفتی که آخرینِ ایشان مهدی است.
عید بر دلدادگان مولای غدیر، مبارک‌باد. 

 
غدیر، روایت طلوع آفتاب است، تابناک و بی‌غروب.
و اینک از پس قرن‌ها،
دیگر بار پیامبر رحمت، مردمان را به‌سوی امام زمانشان فرا می‌خواند.
که با او اگر باشید و در راه او و همیشه به‌یاد او،
نعمت هر دو سرا بر شما تمام‌گردد.
سرش به‌سلامت و روزگار ظهورش نزدیک،
و بر دلدادگان آستانش،
هزاران تبریک.

 

 از خوشه‌های سرسبز غدیر، سبدی پر خواهیم‌کرد،
پر از نام علی، پر از یاد علی، که "ذکر علی عباده"
و امروز ما نیز، کلام پرمهر پیامبر غدیر را می‌شنویم؛
و دست پیمان، به‌سوی دستان مهربان آخرین یادگار غدیر، پیش می‌آوریم،
که همواره با او، در راه او و برای او باشیم،
و اینگونه از دنیای زندگان بی‌جان، به بهشت حیات واقعی درآییم.
عید بر شما مبارک